Haqeeqat Me Woh Lutfe Zindagi Paya Nahin Karte Lyrics
Haqeeqat Me Woh Lutfe Zindagi Paya Nahin Karte
Jo Yaad e Mustafa Se Dil Ko Behlaaya Nahin Karte
Zaban Par Shikwaa e Ranj o Alam Laaya Nahin Karte
Nabi Ke Naam Lewa Gham Se Ghabraaya Nahin Karte
Are Oh Na Samaj Qurban Hoja Unke Roze Par
Yeh Lamhe Zindagi Me Bar Bar Aaya Nahin Karte
Yeh Darbare Mohammad Hai Yahan Apnon Ka Kya Kehna
Yahan Se Hath Khali Ghair Bhi Jaaya Nahin Karte
Yeh Darbare Mohammad Hai Yahan Milta Hai Bemaange
Are Nadan Yahan Daaman Ko Phelaaya Nahin Karte
Mohammad Mustafa Ke Bagh Ke Sab Phool Aise Hai
Jo Bin-Paani Ke Tar Rehte Hai Murjhaaya Nahin Karte
Jo Unke Daamane Rehmat Se Wabasta Hai Aye “Hamid”
Kisi Ke Saamne Daaman Ko Phelaaya Nahin Karte
Madine Jo Bhi Jaata Hai, Woh Jholi Bhar Ke Laata Hai
Sakhi Data Hai Khali Hath Lotaaya Nahin Karte
Nadamat Sath Le Kar Hashr Me Aye Aashiyon Jana
Suna Hai Sharm Walon Ko Woh Sharmaya Nahin Karte
Mohammad Mustafa Ki Shane Rehmat To Zara Dekho
Sitam Sehte To Hai Lekin Sitam Dhaya Nahin Karte
Agar Ho Jazba e Sadiq To Aksar Hamne Dekha Hai
Woh Khud Tashreef Le Aate Hai Tadpaaya Nahin Karte
Haqeeqat Me Woh Lutfe Zindagi Paya Nahin Karte
Jo Yaad e Mustafa Se Dil Ko Behlaaya Nahin Karte
हकीकत में वो लुत्फे जिंदगी पाया नहीं करते
जो यादे मुस्तफा से दिल को बेहलाया नहीं करते
ज़बां पर शिकवा ऐ रंजो अलम लाया नहीं करते
नबी के नाम लेवा गम से घबराया नहीं करते
अरे ओ ना समज क़ुर्बान होजा उनके रोज़े पर
ये लम्हे जिंदगी में बार बार आया नहीं करते
ये दरबारे मोहम्मद है यहां अपनों का क्या केहना
यहाँ से हाथ खाली ग़ैर भी जाया नहीं करते
ये दरबारे मोहम्मद है यहां मिलता है बे-मांगे
अरे नादां यहां दामन को फैलाया नहीं करते
मोहम्मद मुस्तफा के बाग के सब फूल ऐसे है
जो बिन-पानी के तर रेहते हैं मुरझाया नहीं करते
जो उनके दामने रेहमत से वाबस्ता है ऐय “हामिद”
किसी के सामने दामन को फैलाया नहीं करते
मदीने जो भी जाता है, वो झोली भर के लाता है
सखी दाता है खाली हाथ लौटाया नहीं करते
नदामत साथ ले कर हश्र में ऐय आशियों जाना
सुना है शर्म वालों को वो शर्माया नहीं करते
मोहम्मद मुस्तफा की शाने रेहमत तो ज़रा देखो
सीतम सेहते तो है लेकिन सीतम ढाया नहीं करते
अगर हो जज़्बा ए सादिक तो अक्सर हमने देखा है
वो खुद तशरीफ ले आते हैं तडपाया नहीं करते
हकीकत में वो लुत्फे जिंदगी पाया नहीं करते
जो यादे मुस्तफा से दिल को बेहलाया नहीं करते
હકીકત મેં વો લુત્ફે જીંદગી પાયા નહિ કરતે
જો યાદે મુસ્તફા સે દિલ કો બેહલાયા નહિ કરતે
ઝબાં પર શિકવાએ રંજો અલમ લાયા નહિ કરતે
નબી કે નામ લેવા ગમ સે ગબરાયા નહિ કરતે
અરે ઓહ ના સમાજ કુર્બાન હોજા ઉનકે રોજે પર
યે લમ્હે જિંદગી મેં બાર બાર આયા નહિ કરતે
યે દરબારે મોહમ્મદ હૈ યહાં અપનોં કા ક્યા કેહના
યહાં સે હાથ ખાલી ગૈર ભી જાયા નહિ કરતે
યે દરબારે મુહમ્મદ હૈ યહાં મિલતા હૈ બેમાંગે
અરે નાદાં યહાં દામન કો ફૈલાયા નહિ કરતે
મોહમ્મદ મુસ્તફા કે બાગ કે સબ ફૂલ ઐસે હૈ
જો બિન-પાની કે તર રેહતે હૈ મુરઝાયા નહિ કરતે
જો ઉનકે દામને રેહમત સે વાબસ્તા હૈ અય “હામીદ”
કિસી કે સામને દામન કો ફૈલાયા નહિ કરતે
મદીને જો ભી જાતા હૈ, વો જોલી ભર કે લાતા હૈ
સખી દાતા હૈ ખાલી હાથ લૌટાયા નહિ કરતે
નદામત સાથ લે કર હશ્ર મેં અય આશિયોં જાના
સુના હૈ શર્મ વાલોં કો વો શરમાયા નહિ કરતે
મોહમ્મદ મુસ્તફા કી શાને રેહમત તો જરા દેખો
સિતમ સેહતે તો હૈ લેકિન સિતમ ઢાયા નહિ કરતે
અગર હો જઝબાએ સાદિક તો અક્સર હમને દેખા હૈ
વો ખુદ તશરીફ લે આતે હૈ તડપાયા નહિ કરતે
હકીકત મેં વો લુત્ફે જીંદગી પાયા નહિ કરતે
જો યાદે મુસ્તફા સે દિલ કો બેહલાયા નહિ કરતે